Φαίνεται ότι το φθινόπωρο έρχεται πλέον. Ψυχρούλα, λίγος
αέρας αλλά με καλές σχετικά θερμοκρασίες. Τα σχολεία ξεκίνησαν και οι φοιτητές άρχισαν να συρρέουν και πάλι στην
πόλη. Σε μια πόλη όμορφη, που όμως αν τη συγκρίνεις με άλλες ευρωπαϊκές
ισοδύναμες πόλεις, φαντάζει σαν τριτοκοσμική.
Η έκθεση τελείωσε και μαζί μ΄αυτή και ο κάποιος «αέρας» κάποιας «αίγλης».
Περπατάς στις αλέες του πανεπιστημίου, θυμάσαι τα χρόνια που πέρασαν και
μελαγχολείς για την κατάντια του όμορφου αυτού κομματιού σήμερα. Ναρκομανείς, επαίτες
και δεν συμμαζεύεται.
Κι όμως η πόλη είναι όμορφη, ερωτική. Κάθε στενό και κάθε
σοκάκι μπορεί να σε γεμίζει αναμνήσεις, μπορεί να σου δημιουργεί προσδοκίες.
Περπατάς στην παραλία και νοιώθεις τον θαλασσινό αέρα, έστω κι αν ο Θερμαϊκός
δεν είναι καθαρός. Ανηφορίζεις στην Άνω Πόλη και έχεις μπροστά σου την υπέροχη
θέα. Και η κούραση του βαδίσματος απαλύνεται σε κάποια γραφικά καφενεδάκια που
διαφέρουν από τις πολύβουες καφετέριες της παραλίας.
Καλό φθινόπωρο.
